Sensizken Bensizim
.
İçimde kalabalık yaşadığım yalnızlığım sızım sızım öldürüyor beni…
Nasıl ki gözlerinde kavuşurdum huzura,
Şimdiyse onlarla kayboluyorum bu gece…
İçim çok kuruyor bu karanlıklarda…
Nasılsa dili yok gidişinin
yalnızca bir parça kefen bırakırsın hayallerimde…
.
Ne de çok ağlayanı var adımlarının…
İçimi ezdiğin yerleri bilseydin gider miydin özlediğim…
Kaç zaman oldu umurunda mı geçip bitmeyen saniyeler?
Hani şu ufak tefek çaplı sebeplerin kocaman kavgalarını ederdik böyle gecelerde…
Bütün kavgalarımızı özler oldum gidişinin gün dönümlerinde…
Nasıl olur da habersiz kaldığımda merakımdan ölebileceğim adamın
tek bir mesajını alamam bugünlerde…
.
Bir gece daha kanıyor ellerimde…
İlk kez buz gibi ıslanıyor baktığım her yer…
Sensiz son gecem geçsin boğazlarımdan,
Tut ellerimi kanamasın yaralarım…
Ya da hiç dokunma yine bırakacaksan,
Bir gidişine daha hazır değil yarınlarım…
.