Yeniliyorum – (æ)
Benim “kendimde” sen kadar yerim yokken, Şimdi koca bir ayrılığın içine hapsolmuş boğuluyorum… Savaşmamı istiyorlar, yalnızlıkla değil sensizlikle savaşmamı… Yenik…
Benim “kendimde” sen kadar yerim yokken, Şimdi koca bir ayrılığın içine hapsolmuş boğuluyorum… Savaşmamı istiyorlar, yalnızlıkla değil sensizlikle savaşmamı… Yenik…
Her geçen gün biraz daha tutuşuyor içim, Biraz daha küllerim oluyor ve biraz daha azalıyorum… Az kaldım, az kaldı… Bu…
Ayrı düştük aynı bedende… Sarılınca BİR‘dik ya biz… Değildik değil mi? Senin için sadece BİR cümleden ibaretmiş bütün sözler… Üzülmüyorum……
Acılar vardır, bir de çaresizliklerNe zaman başladıysa benim öykümYürüdük, kim bilir kaç yıl beraberBir yanımda aşk, bir yanımda ölümDurup kirlendim…
Hoş geldin kadınım benim hoş geldin yorulmuşsundur; nasıl etsemde yıkasam ayacıklarını ne gül suyum ne gümüş leğenim var, susamışsındır; buzlu…
Özledim seni…ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir.beynimi uyuşturuyor özlemin…çok sık birlikte olmasak bilebenimle olduğunu bilmeninbunca zamandır içimi ısıttığınıyeni yeni anlıyorumYokluğun,Hatırladıkça yüreğime…