TEMMUZ…
.
Siz’li seni sevmiyorum…
Tek kişilik biletimle yaşayıp giderken
Aslında yaşamayı beceremeyip
Seninle intihar ettiğimi farkediyorum…
Önceki günü de Temmuz’la kavuşturdum…
Niyetliyim…
Sensizim maşallah…
Haziran’larımın hazin hikayesinden bahsetmiştim…
Şimdi ise benden beni dinlemek ister misin?
Yokluğunla başlayalım…
Yani bittiğim yerden -merhaba!- diyecek bu yazım…
Senli sizliği sevmiyorum…
Çünkü ben seni
Bir annenin çocuğuna gösterdiği şefkat kadar,
Bir babadaki sahiplik duygusu kadar sevdim…
Ucu olmadan, sonsuz diyâr ettim kalbimi…
Bir eş gibi “diğer yarım” bildim seni…
Sevmiştim…
Ne kadar kıymet varsa zulamda,
Hepsini sana serpiştirmiştim…
Seni deli sevdim,
Seni çok sevdim…
Yokluğunla şimdi ise
Temmuzlarım hazin, bir de ben perişan…
Özlemlerim kalbimi aştı…
Senli günlerimi düşler,
Bir güler bin ağlarım…
Yapamadım…
Başkasının adını dahi değdiremedim dilime…
Benim ezberlediğim tek b’aşk’a sendin…
Sevdim…
Seni deli sevdim…
Seni çok sevdim…
Yokluğunla şimdi ise
Temmuzlarım hazin, bir de ben perişan…
.
Sensizim maşallah ;((((((