En sustuğum yerden acıyorsun bu gece…
Saklayıp sakındığım solumu, seni yerden yere vuruyorsun…
Bu gece bir başka ağlatıyorsun gidenim…
Günahı neydi hayatımın, hayallerimin?
Sanki bütün şarkıları, bütün şiirleri üzerine giyinmişsin…
ve yine çok yakışıyor cümleler, gülüşüne…
Bütün ayrılıklarını ve bütün öldürmelerini bu geceye mi biriktirdin?
Neden gözyaşlarıma yetişemiyorum silerken?
Neden gözlerin bir perde çekiyor gözlerime?
Bu gece çok acıyorum, acı kokuyorum bu gece…
Sayfalar dolusu yaşlar karalıyorum sana…
Güneşine hasret bir sabah gibiyim, ısınamıyorum…
Her yanına yandığım, her yanıma kattığımdan siliniyorum…
Bu gece -acı-lıyım, solum tütüyor ben üşüyorum…
Sen gibi değilim, gülmeleri bilmiyorum…
Bu gece kendimi, -gittiklerinle- öldürüyorum…
–
Derhal keşfedilmesi gereken bir yeteneksin. Kelimeleri bu kadar acıtabilmek… Yürekten tebrikler.