Özledin mi beni,dedim Sustu ! Nefesini en derinden aldı ve, Özlenmez mi , dedi.
———–
İnsanın içi ağrır mı hiç ? Ağrıyor işte.
———–
Anladım ki ayrılığa değil, Ayrı kalmaya yeniliyor insan.
———–
Meğer susmak; insanın içiyle konuşmasıymış, geç farkettim.
———–
Aşk bazen acıyla tanışmanın adıdır Prenses. Ve aşk, uçmaya kanat aramak değil, uçuruma kanatsız atlamaktır bilirsin.
———–
Kimliğimi soruyor birileri, çıkarıp resmini gösteriyorum.
———–
Kavuşmak… belki… bir gün… ama unutma Prenses; suya aşık ateşler, aşığına kavuşunca ölür.
———–
Her şey geçmişte kalıyor, ama hiçbir şey geçmiyor!
———–
Diyorlar ki; Küsme aşka daha kimler gelecek kimler geçecek. Bilmiyorlar ki en son giden her şeyimi götürdü. Bilmiyorlar ki; En son giden, daha sonra gelecekleri bile götürdü…
———–
Tıpkı bir nefes gibisin. İçimde tuttuğum sürece benimsin. Bırakırsam gideceksin, bırakmazsam öldüreceksin. Oysa ki, tükenmez düşlerim vardı benim neye yazıldıysam, silindim…
———–
Kendine karşı yapamadığın büyüklüğü başkasına gösteremezsin. Kırılmadan eğilmeyi bilmeli insan. Kendini yeniden acı çekmeye davet etse de affedebilmeli insan. Ve unutmalı.
———–
Yine en arka koltuğunda oturuyorum minibüsün yine camda oluyor gözlerim. Sen tutmuyorsun ya elimi cebimden hiç çıkartmıyorum.
———–
Bir Çığlıktı Yalnızlığım, Hepiniz mi Sağırdınız…
———–
Aklım kara kış ellerim seni üşüyor Bugün günlerden soğuk…
———–
Ki inanmak küskün bir çocuğun en büyük kan kaybıdır.
———–
Oysa senden tek bir damla istemiştim, Sana kocaman bir deniz sunabilmek için.
———–
Kalbimi kırdığında tebessüm ettim ve bir şey demedim… Çünkü senindi kalbim, sen kendi parçalarını yok ettin.
———–
Kinim kendime, Susuşum sana, Küsüşüm tüm dünyaya.
———–
Kimseyi bir başkası gibi sevmemeli insan. Çünkü kimse bir başkası değil.
———–
Bir şairin dediği gibi: başka anlamlar arama gerek yok! katlandığım kadar seviyorum seni gerçek bu evet bu.
———–
Bir insan, iki kuyuya aynı anda gözlerinden düşebilir. İtme ! Ama Gitme. Daha saat ‘hoşçakal’ı göstermedi. Bitme !
———–
İncinecek hal kalmadı bende , sana bir tavsiye . . ! Vedalar soğuk olur , sıkı giyin.
———–
Her yara tende bir iz için, hatırlanması yasak bir giz için kabuk bağlar…
———–
Bilseydin ayrılığa yazgılanmış bir sevgiye açar mıydın yüreğini?
———–
Sevdamın sesi sessizliği soluyor şimdilerde, Sözlerime kilit, ağzıma mühür vurdum da Yine de susturamadım sen diye atan kalbimi.
———–
Ne tuhaf. İçimi acıtan da sendin, acımı dindirecek olan da.
———–
Ben hiç mutluluktan delirmedim; Ama delirmekten mutluyum.
———–
Sen benim görmek için, Bakmaya bile gerek duymadığım ezberimsin.
———–
Büyük seven kalbin acısı küçük olmaz…
———–
Gözlerini gözlerime çakıp içime daldı. Baktığıydım ama gördüğü değildim..
———–
Gitsem kalmalar saldırıyor, kalsam gitmeler çağırıyor.!
———–
Kimi insan, geçmişle geçememişi birbirine karıştırır. Halbuki, geçen iz bırakır, geçemeyen yara.
———–
Şimdi ne bugünsün, ne de yarın.. olsa olsa sadece bir yarım, ya da eksilen yanım.
———–
Şimdi benim son diye bitirdiğime, kim bilir kimler ilk diye başlayacak.
———–
Hiç kimsenin iyi gelmediği yerden sarıyorsun yaralarımı, hiç kimsenin dokunamadığı yerden kanatıyorsun sonra.
———–
———–
İnsanın içi ağrır mı hiç ? Ağrıyor işte.
———–
Anladım ki ayrılığa değil, Ayrı kalmaya yeniliyor insan.
———–
Meğer susmak; insanın içiyle konuşmasıymış, geç farkettim.
———–
Aşk bazen acıyla tanışmanın adıdır Prenses. Ve aşk, uçmaya kanat aramak değil, uçuruma kanatsız atlamaktır bilirsin.
———–
Kimliğimi soruyor birileri, çıkarıp resmini gösteriyorum.
———–
Kavuşmak… belki… bir gün… ama unutma Prenses; suya aşık ateşler, aşığına kavuşunca ölür.
———–
Her şey geçmişte kalıyor, ama hiçbir şey geçmiyor!
———–
Diyorlar ki; Küsme aşka daha kimler gelecek kimler geçecek. Bilmiyorlar ki en son giden her şeyimi götürdü. Bilmiyorlar ki; En son giden, daha sonra gelecekleri bile götürdü…
———–
Tıpkı bir nefes gibisin. İçimde tuttuğum sürece benimsin. Bırakırsam gideceksin, bırakmazsam öldüreceksin. Oysa ki, tükenmez düşlerim vardı benim neye yazıldıysam, silindim…
———–
Kendine karşı yapamadığın büyüklüğü başkasına gösteremezsin. Kırılmadan eğilmeyi bilmeli insan. Kendini yeniden acı çekmeye davet etse de affedebilmeli insan. Ve unutmalı.
———–
Yine en arka koltuğunda oturuyorum minibüsün yine camda oluyor gözlerim. Sen tutmuyorsun ya elimi cebimden hiç çıkartmıyorum.
———–
Bir Çığlıktı Yalnızlığım, Hepiniz mi Sağırdınız…
———–
Aklım kara kış ellerim seni üşüyor Bugün günlerden soğuk…
———–
Ki inanmak küskün bir çocuğun en büyük kan kaybıdır.
———–
Oysa senden tek bir damla istemiştim, Sana kocaman bir deniz sunabilmek için.
———–
Kalbimi kırdığında tebessüm ettim ve bir şey demedim… Çünkü senindi kalbim, sen kendi parçalarını yok ettin.
———–
Kinim kendime, Susuşum sana, Küsüşüm tüm dünyaya.
———–
Kimseyi bir başkası gibi sevmemeli insan. Çünkü kimse bir başkası değil.
———–
Bir şairin dediği gibi: başka anlamlar arama gerek yok! katlandığım kadar seviyorum seni gerçek bu evet bu.
———–
Bir insan, iki kuyuya aynı anda gözlerinden düşebilir. İtme ! Ama Gitme. Daha saat ‘hoşçakal’ı göstermedi. Bitme !
———–
İncinecek hal kalmadı bende , sana bir tavsiye . . ! Vedalar soğuk olur , sıkı giyin.
———–
Her yara tende bir iz için, hatırlanması yasak bir giz için kabuk bağlar…
———–
Bilseydin ayrılığa yazgılanmış bir sevgiye açar mıydın yüreğini?
———–
Sevdamın sesi sessizliği soluyor şimdilerde, Sözlerime kilit, ağzıma mühür vurdum da Yine de susturamadım sen diye atan kalbimi.
———–
Ne tuhaf. İçimi acıtan da sendin, acımı dindirecek olan da.
———–
Ben hiç mutluluktan delirmedim; Ama delirmekten mutluyum.
———–
Sen benim görmek için, Bakmaya bile gerek duymadığım ezberimsin.
———–
Büyük seven kalbin acısı küçük olmaz…
———–
Gözlerini gözlerime çakıp içime daldı. Baktığıydım ama gördüğü değildim..
———–
Gitsem kalmalar saldırıyor, kalsam gitmeler çağırıyor.!
———–
Kimi insan, geçmişle geçememişi birbirine karıştırır. Halbuki, geçen iz bırakır, geçemeyen yara.
———–
Şimdi ne bugünsün, ne de yarın.. olsa olsa sadece bir yarım, ya da eksilen yanım.
———–
Şimdi benim son diye bitirdiğime, kim bilir kimler ilk diye başlayacak.
———–
Hiç kimsenin iyi gelmediği yerden sarıyorsun yaralarımı, hiç kimsenin dokunamadığı yerden kanatıyorsun sonra.
———–
Kahraman TAZEOĞLU